Wat is dat toch met katten, dat ze wel heen durven, maar niet terug? Poezzz springt buiten mijn gezichtsveld aan zijn lijntje over de schutting van de (uiteraard afwezige) buren en begint daar in koninklijk meervoud klaaglijk te miauwen. Of ik hem even op kom halen.
Ja.
Die is gek.
Snoepje op schutting, trap aan beide kanten, beloftes m.b.t. het aanrukken van pallets kittekat-speciaal-menu (met toefje peterselie), m'n allerliefste moederkloekgeluidjes. Niks helpt. Na een half uur laf toegegeven en zelf over de schutting geklommen. Niet eens een kopje kan eraf.
Ach ja, bij de gratie gods mag ik in zijn huis en tuin rondlopen. Als ik me gedraag.
zondag 5 september 2004
Koning Poezzz
Labels:
katten
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
tja, neem een konijn zou ik zeggen - die eet ook nog eens je tuin mooi leeg - een paar kippen en je ongedierte wordt ook nog eens gereduceerd.
Leuke vriend in het noorden heb je trouwens - is die nog vrij? Ik wil ook wel zoveel beesten zonder boerderij maar ik weet ook nog wel iemand anders die dat graag zou willen :). Had nog wel wat commentaar (zie daar).
vrouwtje aan het eind van het dorp waar het bos begint
Een reactie posten