Wakker worden

Mijn drie wekkers volstaan doorgaans niet en met het gordijn open slapen heeft ook niet het verwachte effect. Het is dat ik er veel waarde aan hecht om in een vredesgebied te wonen, anders zou dit voor mij een uitkomst zijn.

Overstag

Na jarenlang trainen, liters brandstof verspillen en veelvuldig te laat komen op afspraken heb ik toegegeven aan mijn gebrek aan richtinggevoel en ruimtelijk voorstellingsvermogen. De opmerking van mijn collega ('en wat heeft dit trainen je uiteindelijk opgeleverd?') schopte mijn overtuiging onderuit dat ik het gebied in mijn hersenenen moet blijven stimuleren, dat de mens helpt bij het zoeken naar de (liefst kortste) weg.
Ik ging voor de TomTom One Benelux en liep op advies van een zeer jonge, doch overtuigende verkoper naar buiten met de Nüvi 250 van Garmin. Europa staat er ook op. Dat verplicht mij om volgende week eens een dagje Tsjechië te doen.

Zonder kleerscheuren

Zowaar, redmedea is tevreden over haar optreden. Voor degenen, die mij niet kennen: dat komt niet vaak voor. Mijn ogen open houden, m'n buik niet vasthouden en zo nu en dan iemand aankijken, dat waren m'n voornaamste doelen. En een beetje zuiver zingen natuurlijk. Gelukt (zonder valium)! Nu nog wat aan mijn uitspraak van het Engels doen....

P.s. Iemand heeft met z'n mobiel een opname gemaakt en gedreigd 't op YouTube te zetten, maar volgens mij waait dat vanzelf over :)

Anxiolyticum

Quipo gaat een uitstapje maken naar het dierenhospitaal. Wie denkt dat dit op vrijwillige basis gebeurt heeft het mis. Koning Quipo II junior laat zich niet in een reismandje lokken. Zeker niet door mij of een ander levend organisme met menselijke afmetingen. De dierenartsassistente heeft mij een middel meegegeven, waar ze zelf ook baat bij hoopt te hebben tijdens het onderzoek: valium. Mogelijk ga ik het vrijdag voorproeven tijdens mijn kortstondig optreden voor een zaal met jazzliefhebbers. Ik zing een nummer van Skin om hen te pesten. Alsof ík het leuk vind om daar te staan :).

Zo kom je toch nog eens in de kerk

Van binnen naar buiten in een cirkel: Sarah en Gert Bettens, Ensemble Polyfoon, de mensen (met glaasje wijn als ze op tijd de drankvoorraad hadden gevonden). De mooi verlichte kerk werd gevuld met betoverende, soms ietwat te rustgevende klanken. Aangezien het de gasbranders niet lukte de hele ruimte te verwarmen, beleefde het café naast de kerk na afloop van het concert een gouden avond (met overigens verdacht veel lesbiennes, maar dat zal iets met Sarah te maken hebben).