Nieuwe passie?

Masseren is best vermoeiend, maar wel heel leuk. Zaterdag kwamen ex-dak- en thuisloze vrouwen in Utrecht genieten van dansworkshops, portretfotografie, schoonheidsbehandelingen, knipbeurten, massages, lekker eten en nog zo wat van die broodnodige 'verwennerijen'. Van het slinkend aantal vrijwilligers in Nederland was op deze dag gelukkig niets te merken. Met bewondering heb ik gekeken naar de organisatie. Timu Kota weet met minimale middelen een heerlijke dag te organiseren. Dikke pluim!

Worstel, vloek, au!

Ooit in een grijs verleden is het me een keer gelukt. Een fietsband plakken. Nu heb ik mijzelf opgelegd tweemaal een poging te wagen. Mijn handen doen pijn, ik ben bezweet, een tikkeltje chagrijnig en de band is nog lek. En nee, ik doe niets fout. Echt niet. Serieus. Er is geen beweging in te krijgen. Ik vrees dat de afbrokkelende buitenband door gebrek aan onderhoud aan de velg vastgeplakt zit. Zijn er voor een normale fiets banden te koop, die je niet hoeft te plakken?

Rest Now, Weary Head!

Kim en Kelley hadden zichtbaar plezier, maar eerder om dan met het publiek. Hopelijk niet hun beste optreden ooit. Róisín Murphy is übercool op het podium. Rebound van Conny Janssen Danst zat vol spanning en kon zelfs in de iets te warme en zuurstofarme tent mijn aandacht vasthouden. Heerlijk met je ogen dicht liggen genieten van de overigens voor mij totaal onbekende en mede daarom feestelijk verrassende Duitse band Get Well Soon kan ik een ieder aanbevelen om je daarna te laten overrompelen door een warm optreden van dEUS (tranen bij Nothing Really Ends), droomklanken van Sigur Ròs en een lekker toetje van de Editors. Oja, The Kooks waren ook goed en Ane Brun heeft er weer een puntje bij.
Topje van de ijsberg.... nog meer gezien en nog veel meer niet gezien. Volgend jaar neem ik drie klonen van mezelf mee en één extra om wat meer in het gras te kunnen liggen.

Foto © Conny Janssen Danst

Flying to...

Een duizelingwekkend blokkenschema. Ik heb me voorgenomen een niet al te strakke planning te maken. Go with the flow. Maarrrrrr: de Breeders MOET ik natuurlijk zien. dEUS ook en N*E*R*D, Danko Jones, Vive la Fête, de Dropkick Murphys, Franz Ferdinand, The Kooks, The Dresden Dolls en nog zo wat van die bands zijn vrees ik ook de moeite waard. Zelfs Ane Brun krijgt een herkansing van mij. Het leuke aan Lowlands is, dat je daarnaast film kunt kijken, een lesje tai chi kunt volgen, de buren kunt bezoeken en mag lachen om een cabaretier.

SHIFT

Na 85 uur kranen zoeken (wat niet meevalt, aangezien de standaard douchekraan niet past en ik sterk de neiging heb overdreven lang te twijfelen) een fijn spelletje:

Nief deel 2

Overzichtelijk, zo'n terras als tuin. Ik denk dat ik zelfs tegen mijn gewoonte in de plantjes in leven ga houden. De afgelopen dagen zijn huis en tuin gepimpt. Van de vlonderplanken uit mijn oude eetkamer word ik uitermate vrolijk, zeker omdat die op het muurtje de grindtegels verbergen. Driewerf hoera voor mijn vader, die nu minstens net zoveel spierpijn heeft als ik.

Waterfeest

De omstandigheden waren niet optimaal. In de eerste nacht hadden we een stormvloedkering kunnen gebruiken om het water uit de tent te houden. Twee dagen later werd één van mijn vriendinnen zo ziek, dat ze haar De Waard stulpje slechts voor de hoogstnodige bezigheden heeft kunnen verlaten.
Toch hebben we ons goed vermaakt.
De kleuters zijn de hele week bezig geweest Hans de weg terug naar huis te laten vinden en de kindergroepen hebben heel mooie tekeningen, schilderijen, dans- en theatervoorstellingen, ballonnenbouwsels en grote/kleine geluiden gecreëerd.
Aan het eind van de week vond ik mijzelf met een tuinslang om mijn nek met daaraan een fietswiel en een emmer. Staafje in de hand houden, een serieus gezicht trekken en rinkelen maar. De foto's hebben de censuur niet doorstaan, behalve die van het waterpeil in de tent (zie stok).