Risicotaxatie

Een man keert kundig en naar mijn zin ietwat te rap zijn auto, waardoor ik op de glibberige weg goed mijn best moet doen om met mijn fiets aan de hand de prachtig glimmende bolide niet aan te raken. Van de schrik boos kijkend probeer ik zo rustig mogelijk door te lopen. Moeder des huizes opent het raampje en schreeuwt op een agressieve toon iets in de trant van 'wat moet je nou?'. Tja, wat moet ik nou? Niet reageren, dat moet ik. Voorzichtig schat ik de voor deze vrouw beschikbare commincatiemiddelen in: schreeuwen en slaan. Schreeuwen lukt mij ook best, maar slaan is nooit mijn sterkste kant geweest. Klappen opvangen nog veel minder. En dan die bloedjes van kinderen achter in de auto....


© Wulffmorgenthaler