zaterdag 20 september 2008

Andere wereld

Als ik in m'n eentje naar een feest ga, waar ik mogelijk alleen de gastvrouw ken, ben ik altijd een tikkeltje nerveus. Zo ook gisteren. Bij aankomst in het prachtige pand uit 1600 hoorde ik in de tuin de opzwepende klanken van Mata Cabra (wat overigens 'dood de geit' betekent, uitleg op de site). De nervositeit danste m'n lichaam uit en de rest van de avond heb ik met volle teugen kunnen genieten van zoveel leuke mensen in één ruimte en van zeer mooie en intieme live optredens.

Het houdt niet op: vanavond vieren Adama Dramé en Bassekou Kouyaté het vijftienjarig bestaan van het Zuiderpershuis.

Geen opmerkingen: